Logopedia
Mowa jest w naszym życiu niezbędnym elementem, a problemy z mową powodują szereg problemów w komunikacji, co ma niebagatelne znaczenie dla naszego funkcjonowania w społeczeństwie – od grupy przedszkolnej i klasy w szkole w przypadku dzieci, po grupę rówieśniczą u nastolatków i zespół pracowników oraz rodzinę w przypadku osób dorosłych. Terapia logopedyczna zawsze ma więc także pośredni efekt psychologiczny (logopeda nie jest jednak psychoterapeutą!) – logopeda, pomagając w usunięciu zaburzeń mowy, stymulując rozwój mowy, zapobiega psychologicznym skutkom wspomnianych wad, bądź je niweluje.
Terapia logopedyczna może czasem przypominać zabawę z dzieckiem (szczególnie w przypadku stymulowania rozwoju mowy przy jego opóźnieniu), zabawą samą w sobie jednak nie jest. W zależności od rodzaju zaburzeń mowy, terapia logopedyczna jest mniej lub bardziej czasochłonną pracą: logopedy, dziecka i jego rodziców.Typowymi elementami terapii logopedycznej są ćwiczenia sprawności narządów artykulacyjnych, (bardzo lubiane przez dzieci „zabawy buzi i języka”), ćwiczenia oddechowe i fonacyjne, ćwiczenia w rozumieniu mowy, artykulacyjne oraz ćwiczenia słuchu fonematycznego.Postępowanie logopedyczne i wykorzystywane materiały są także zależne od wieku pacjenta. Najczęściej wykorzystywane materiały w terapii, to między innymi: zabawki, którymi interesuje się dziecko, nagrania dźwiękowe, zapisane sylaby, wyrazy, wierszyki, rymowanki; gry edukacyjne lub przedmioty wspomagające ćwiczenie w gospodarowaniu oddechem (np. wszelkie obiekty na które dziecko może dmuchać, np. kolorowe piłeczki, piórka) itp.